Reisverslag Midden-Amerika #5 – Snorkelen in Belize | The Book of Wandering

Om 6 uur ’s ochtends staan we in de ochtendschemering van Flores in Guatemala naast grote letters I ♡ Petén. We wachten op de shuttle-bus. De toeristen-shuttle en de boot brengen ons die dag naar Caye Caulker. We gaan de grens over naar Belize.

De COVID-test is de dag ervoor door Belize afgeschaft en het enige dat we nog aan papierwerk van tevoren hebben moeten doen is een verplichte, lokaal (online) afgesloten covid-verzekering. Ook de strenge verplichtingen voor hotelreserveringen en verplicht duur taxivervoer zijn vervallen. Op zich heel fijn, maar we hebben de route wel zo uitgestippeld dat we daar juist rekening mee hielden…

Op Caye Caulker pakken we een taxi – dat zijn hier golfkarretjes – naar de andere kant van het eiland. Betaalbare hotels zijn hier schaars. We hebben iets gevonden waar fietsen bij zitten en we pendelen de volgende dagen heen en weer tussen het ‘centrum’ en ons huisje bij de mangroves.

De reden dat we op Caye Caulker zijn is dat je hier geweldig kan snorkelen op het rif. Het is na het Great Barrier Reef in Australië het langste koraalrif op aarde. En als we de twee vergelijken (hoewel we in 2017 maar één dag op het rif in Australië hadden en hier vier dagen snorkelen) lijkt het rif hier in betere staat dan ‘down under’. We zijn gewend dat we alleen bij duiken haaien zien. Dus dat we deze kunnen zien terwijl we nu alleen nog snorkelen is heel bijzonder.

Een eerste snorkeldag gaat naar Hol Chan Marine Reserve. We horen dat het wel eens druk kan worden hier. Wij hebben mazzel met een kleine groep van 6 mensen en maar twee andere boten op de snorkelsites. De eerste snorkelplek is meteen spectaculair met verschillende schildpadden, verpleegsterhaaien en een prachtig rif met mooie hoogteverschillen. Helaas crasht onze nieuwe GoPro 10 aan het eind van het snorkelen en blijven dus alleen de herinneringen over.

Maar deze dagtrip heeft drie snorkelstops. Dus we gaan in de herkansing. Op de site ‘Coral Gardens’ zien we opnieuw schildpadden!

De derde stop is het handelsmerk van de Hol Chan tour: ray & shark alley. Omdat hier in het verleden door vissers hun vangst werd schoongemaakt, zwemmen er grote groepen verpleegsterhaaien rond. Ook nu nog voeren sommige toeristenboten de haaien (da’s dan weer jammer… onze gelukkig niet). Ze komen daarom af op motorgeluid. We zijn de eersten die in het water springen, ook al is dat best spannend. Een ander stel op de boot durft eerst niet, maar als ze ons zien gaan, gaan ze toch. En het laatste stel blijft het spektakel vanaf de boot bekijken.

Op het moment dat we in het water springen, liggen de haaien recht voor onze neus. Dat is toch wel héél dichtbij… de rest van de tijd cruisen ze rond. Ook verschillende soorten roggen laten zich hier zien. Adelaarsroggen met hun zwarte lijf en witte stippen vliegen door het water. Supergaaf dit!

Een andere bijzondere snorkeltour die we hier doen is een driedaagse zeiltour met een catamaran van Caye Caulker naar Dangriga. Je slaapt op die tour twee dagen op tropische eilandjes en snorkelt tussendoor drie dagen lang op het rif. Op internet regent het aanbevelingen… we hebben dus verwachtingen. Altijd dom natuurlijk 😉 Het wordt een avontuur…

Tip: Wil jij een feestje van drie dagen lang op een zeilboot in de Cariben met gratis drank en gezellige Amerikanen? Heb jij altijd al eens op een onbewoond eiland willen slapen in een tentje? En wil je tussendoor vanaf de boot af en toe even snorkelen of vissen? Vind je douchen voor watjes? Dan is deze 3-daagse zeiltour helemaal iets voor jou. Vergeet je zonnebrand niet, en neem een langemouwenshirt mee, want je verbrand levend.

Kort samengevat: wij denken drie dagen zeilen op een mooie boot, waarbij natuur, het rif en het snorkelen het belangrijkste is.

De realiteit: met 24 mensen, inclusief crew van 5, is de catamaran waar we op zitten wel errug krap. Schaduwplekjes zijn schaars en de zon fel. De ‘gidsen’ zijn meer bezig met speervissen. Ze gaan er ook steeds als een speer vandoor en zijn amper bij te houden. Wij zijn toch geen slechte zwemmers, dachten we. Na een dag gaan ze er alleen op uit om te vissen omdat niemand ze bij kan houden. Wij gaan dus zelf op zoek naar mooie vissen. Het stomme is dat de vis waar ze op gaan jagen ook echt nodig is voor het avondeten. Dat voelt ’s avonds toch wat dubbel.

Ondertussen vloeit de rum punch rijkelijk en wordt die steeds vroeger geschonken. Als resultaat liggen er dus dronken snorkelaars in het water. En dat in open zee zonder dat de gidsen bij ze blijven… Maar goed, het is niet dat het rif lelijk is. We doen uiteindelijk zeven snorkelstops in 2,5 dag (en gaan nog een uurtje tussendoor op zoek naar zeekoeien). We zien wel echt veel van het rif zo: dat is in Belize gewoon erg mooi. Gelukkig zijn we zelf ook goed in dieren spotten: roggen, grote scholen vissen, en zelfs haaien in de diepte.

Ook slapen we op twee toch wel heel bijzondere eilandjes: de ene een onbewoonde zandplaat, de andere een echt Caribisch eiland met palmbomen, een paar houten gebouwtjes van lokale bewoners en twee of drie ‘hotels’ met cabañas.

Op de zandplaat zetten we bij zonsondergang onze tentjes op. We zijn het tent opzetten gelukkig nog niet verleerd, al waait het wel hard. Anderen hebben daar met veel rum punch in hun mik toch wat meer moeite mee. Haha. De roggen komen hier aan de waterlijn over je voeten heen zwemmen. Een visarend bekijkt ons ’s ochtends vanaf een stoelrand terwijl we onze tent inpakken.

Op het tweede eiland hebben we een upgrade genomen. We slapen in een fijne cabaña met bed en eigen douche. De anderen moeten het doen met een gedeelde WC achter een douchegordijn en drie dagen zonder douche. Zij slapen in tentjes op het ‘dorpsplein’ wat toch wel wat vaag is. Je kan hier wel vanaf de pier weer adelaarsroggen, murenes en gouden roggen zien. Ze komen af op de visresten van de vissers die hier hun vis en schelpdieren schoonmaken.

Na de lunch op Tobacco Caye eindigt dit Caribische avontuur met een taxiboot naar het vasteland. We komen na 3 dagen aan land in Dangriga. Met een gedeelde taxi, bestuurd door Burrito (ja, zo heet hij echt), rijden we naar Hopkins op het vasteland van Belize.

Wil je meer weten over snorkelen in Belize? Heb jij zelf snorkelervaringen? Laat het ons hieronder weten of stuur ons een berichtje op Instagram of Facebook.