In dit vierde reisverslag vanuit Namibië lees je de uitgebreide verhalen van achter de schermen terwijl we in het noorden van Namibië van kamp naar kamp en van waterplaats naar waterplaats trekken door Etosha national park. We reizen daarna via Grootfontein door naar de Zambezi-regio (Caprivi-strook).
In 2024 zijn we weer voor langere tijd op reis! Bijna elf weken lang reizen we door Namibië, Botswana en Zuid-Afrika, en steken we ook nog een dag de grens over naar Zimbabwe. We waren al eens in deze regio. Jaren geleden reden we met een 2WD busje vanuit Kaapstad door Zuid-Afrika, Namibië, Botswana, Zambia, Malawi en Mozambique. Omdat we met een 2WD niet alles konden doen, al hebben we toen ook al vrij veel van die auto gevraagd, haha, hebben we deze keer een 4WD met daktent om de plekken te ontdekken die we toen niet konden zien. Ook komen we terug op een paar van onze favoriete plekken zoals Sossusvlei, Etosha NP en Chobe NP. Lees nu ons vierde reisverslag van deze reis door Namibië, Botswana en Zuid-Afrika.
Lees ook onze eerdere reisverslagen:
- Ons eerste reisverslag over het zuiden van Namibië en Augrabies National Park en Kgalagadi Transfrontier Park in Zuid-Afrika
- Ons tweede reisverslag over onze roadtrip langs Sossusvlei en door de Namib-woestijn eromheen
- Ons derde reisverslag over Swakopmund en Damaraland
* Dit artikel bevat affiliate links. Als jij iets via deze link boekt of koopt, verdienen wij hier een kleine commissie op zonder dat het jou iets kost.
De Bakkery in Outjo en het buffelhek
Het kleine stadje Outjo heeft alles wat je nodig hebt voor je de bush in gaat. Niet alleen een fantastische garage waar ze ter plekke je nummerbord voor je maken, maar ook een goede supermarkt om eten in te slaan voor een week Etosha. In Etosha National Park zijn de winkeltjes niet om over naar huis te schrijven, al vind je er misschien een komkommer en een steak in de vriezer. Voor we Etosha binnenrijden gaan we nog even ontbijten bij een echte bakkerij, de Bakkery. Ze hebben hier zowaar croissantjes, apfelstrudel en nog meer lekkere dingen, we slaan flink in.
Als we Etosha binnenrijden bij Andersson gate worden we streng toegesproken dat we geen rauw vlees het park uit mogen nemen. Deze gate aan de zuidkant van Etosha en Namutoni-gate in het oosten zijn niet alleen toegang tot het nationaal park, maar ook ‘veterinary fence’ (of ‘buffalo fence’). Deze hekken zijn bedoeld om mond-en-klauwzeer tegen te houden, maar het is de vraag of dat wel echt werkt.
Slaapplek: Ombinda Lodge campsite – 1 nacht
Tegenspoed bij Olifantsrus
We hebben zes nachten op de campsites in Etosha geboekt. Wij kunnen niet kiezen dus gaan we naar alle vier de campings binnen de grenzen van het nationale park. De eerste dag rijden we naar Olifantsrus in het westen van het park. Midden op de dag zien we hier fantastisch grote kuddes zebra’s, giraffes en olifanten die elkaar verdringen bij de waterplaatsen. Dit deel is nog niet zo heel erg lang open voor publiek. We rijden langs de zoutpannen die kenmerkend zijn voor Etosha. Het landschap is leeg, wit en stoffig.
Bij de drinkwaterplaats met de naam Teëspoed (tegenspoed) komt een kudde olifanten met kleintjes in hoog tempo aangerend. Ze plonzen meteen in het water en duwen en trekken om de beste plek te veroveren. De zebra’s worden weggejaagd. Deze plek is even helemaal van Afrikaanse olifanten.
Vrij laat komen we aan op de kleinschalige camping van Olifantsrus. De plekken met elektriciteit zijn al bezet. We vinden toch een mooi plekje aan de rand waar ’s avonds nog een Kaaps vosje op bezoek komt. Het kamp en de voorzieningen zijn helaas een beetje vervallen en bij de waterplaats met schuilhut blijft het met drie zebra’s wel erg rustig. Het is niet ons favoriete kamp van Etosha; een nachtje was genoeg hier.
Slaapplek: Olifantsrus Rest camp – 1 nacht
Wij slapen alle nachten in Etosha national park op NWR-campsites die je online kan boeken. Wil je buiten het wildpark slapen? Dan vind je op korte afstand van de gates van Etosha verschillende accommodaties van kamperen tot luxe lodge.
Stof, wind en leeuwen bij Okaukuejo
Na Olifantsrus rijden we naar Okaukuejo. Bij de receptie ligt een boek waar mensen in opschrijven welke dieren ze hebben gezien en waar. Heel goed wordt het niet bijgehouden, maar je kan wel een beetje zien bij welke waterplaatsen vaak leeuwen gezien worden. Dus als we een plekje op de camping hebben bemachtigd gaan we snel weer op pad. We hebben vrij snel geluk met vlakbij leeuwen die bij een net gedode zebra kill liggen. Ze zijn omringd door jakhalzen die hun beurt afwachten tot de leeuwen klaar zijn en zij de restjes kunnen opeten.
Terug in het kamp is het een stoffige en winderige boel. Gelukkig is het sanitair hier wel ietsje beter dan bij Olifantsrus. De grote charme van deze camping is niet de kampeerplek, maar de waterplaats. Wij zien hier net na zonsondergang een grote groep giraffes, zebra’s, gemsbokken en impala’s.
Beetje druk
De Andersson Gate waar Okaukuejo vlabij ligt, is de meest populaire plek om Etosha in te gaan. Dat heeft voor- en nadelen. Voordeel is dat dit deel van Etosha een grote vlakte is, waardoor je clusters met auto’s kan zien op plekken waar iets interessants te zien is. Nadeel van deze plek is dat alle game drive auto’s van mensen die in lodges buiten het park zitten hier ook op zoek gaan naar dieren. Dus als we de volgende dag weer op bezoek gaan bij “onze” leeuwen, deze keer met dertien plus een hyena in plaats van drie leeuwen, is het “ietsje” drukker. Zo druk hebben we het nog nooit gezien tijdens een game drive, ook niet in Krugerpark in Zuid-Afrika.
We moeten altijd wel lachen als we naast zo’n auto staan. Terwijl wij lekker in onze warme auto zitten met koffie, thee en broodjes, zitten deze mensen te koukleumen in een open safari-auto onder hun dekentje in dikke jassen met sjaals en mutsen op. Het is in mei ’s ochtends vaak niet warmer dan tien graden en het voelt nog wel kouder als zo’n auto wind vangt als ie aan het rijden is. Zelf zijn we ook al eens bijna bevroren in zo’n auto op een avonddrive in Addo Elephant Park in Zuid-Afrika. Onze tip: doe alle kleren aan die je bij hebt, haha. Of ga lekker zelf game driven in je eigen dichte auto met verwarming (en airco, want als het dan 35 graden wordt, zit je lekker in de zon in zo’n open auto). In Etosha rijden ze ook gewoon op dezelfde paden als wij. Dan vinden wij zelf rijden toch altijd weer heel erg leuk.
Voorspelbaar
Wat goed om te weten is, is dat de meeste van deze game drive auto’s ochtenddrives doen tot een uur of negen. Daarna wordt het dus weer een stuk rustiger. Nou wordt er altijd gezegd dat je heel vroeg op moet om roofdieren te zien, maar in het geval van leeuwen kan je ze ’s ochtends dan actief zien, maar als ze eenmaal ergens liggen te slapen zijn ze ook heel lui en voorspelbaar. En dan liggen ze de volgende dag, na een kill, nog steeds in de buurt. Ook als je een hyena met wat eten ziet, is de kans groot dat er een leeuw ergens in de buurt is. We gaan dan ook een stuk of drie keer bij deze leeuwen op bezoek terwijl de zebra stukje voor stukje wordt opgegeten.
Vanaf Okaukuejo rijden we nog een paar rondjes en zien zowaar nóg meer leeuwen. En ook nog heel veel giraffes, impala’s en olifanten. Ook neushoorns ontbreken niet. Op een achterafpad zien we onverwacht ook een honey badger. Hij is druk in de aarde aan het graven op zoek naar termieten. Hij is echt heel grappig en leuk om naar te kijken. Ondanks de drukte is het toch echt wel heel erg de moeite waard om bij Okaukuejo te game driven. We hebben hier echt zoveel gezien! Geweldig gewoon.
Slaapplek: Okuakuejo Rest camp – 2 nachten
Nachten in Halali
Een paar uur rijden van Okaukuejo ligt Halali Rest Camp. Halali is populair om de fantastische waterplaats op loopafstand van de camping. Terecht. We slapen hier twee nachten en gaan beide nachten bij de waterplaats zitten. Bijna elke avond komen hier hele groepen zwaar bedreigde zwarte neushoorns water drinken, chillen en socializen. Volgens de Bradt-reisgids is dit een van de twee beste plekken in Afrika om deze bijzondere dieren te zien. Er komen ook zebra’s langs bij de waterplaats. Die zijn allemaal erg schrikachtig. Een klein neushoorntje verveelt zich en doet een mock charge naar een zebra. En weg zijn alle zebra’s. Beide avonden komen er ook hyena’s langs bij de waterplaats. Als we ’s nachts in onze tent liggen laten ze hun kenmerkende whoop-whoop-geluid horen.
Terwijl we aan het koken zijn horen we ook olifanten door de bosjes aan komen stormen. Dit is echt een magische plek. Er zijn dan ook mensen die de halve nacht (en dag) bij de waterplaats blijven zitten. Het blijft heel bijzonder op deze reis, dat we zo lang hebben gewacht om naar deze plekken te gaan, dat je dan opeens écht op deze camping staat, naar de waterplaats loopt, en dan zijn die dieren daar gewoon!
Droogte
Er wordt vaak gezegd dat je in het droge seizoen moet komen, het liefst zo droog mogelijk, omdat dan alle dieren naar de waterplaatsen trekken. Nou is dat ook waar, maar het moet niet zo droog zijn dat de waterplaatsen opdrogen. Dan kan je ook lang blijven zoeken naar dieren. Naast natuurlijke waterbronnen zijn er in Etosha ook door mensen gemaakt waterplaatsen en deze hebben meestal wel water. En dáár zijn de dieren. Gelukkig staan deze op de kaart van Etosha die we bij binnenkomst hebben gekocht. De wegen rondom Halali zijn niet al te best waardoor het een heel gehobbel wordt. Als we een dichtbij Halali gelegen waterplaats de laatste ochtend nog even gaan bekijken, ligt er ook hier opeens een hele troep nieuwe leeuwen.
Slaapplek: Halali Rest camp – 2 nachten
Namutoni
Als we richting Namutoni Rest camp rijden worden de wegen weer wat beter. Deze camping vinden we misschien wel het fijnst, ook al staat er een tourgroep tegenover ons (dat is in Etosha toch heel normaal). Het is hier weer wat kleinschaliger. Er is gras, genoeg schaduw en fantastische en gevarieerde drives om te doen. Net als elke dag zien we hier in de buurt indrukwekkend grote kuddes olifanten en veel giraffes.
We zien ook weer hyena’s aan de rand van de zoutpannen. En later bij de waterplaats Klein Namutoni een hyena die ligt te knauwen op een kudu-schedel. Hé, dan moeten er leeuwen in de buurt zijn! Er ligt er eentje in de bosjes te slapen en tegen zonsondergang zien we een mannetje en een vrouwtje samen. De volgende ochtend vinden we die op een heel ander pad weer terug. Ze hebben elkaar opgezocht om te paren.
Slaapplek: Namutoni Rest camp – 1 nacht
Door naar het drogere noorden
Game-driven in Etosha is echt fantastisch, en ook heel intens. Dus de eerste nacht na Etosha storten we neer bij Pondoki Lodge waar we een nachtje een echt bed hebben. Het is een klassiek Afrikaner bedoening waar familie, vrienden en vaste klanten gezellig samen komen en in het Afrikaans de laatste nieuwtjes uitwisselen.
Als we voor de vijfde keer deze reis langs een veterinary fence komen, verandert het landschap ineens drastisch. Hier zie je niet meer de grote omheinde boerderijen van Zuid-Namibië, die zo groot zijn dat je er eigenlijk vrijwel niets ziet – geen huizen, geen dieren, amper mensen. Plotseling rijden we door een landschap dat veel meer lijkt op het stereotype beeld dat veel mensen misschien van Afrika hebben: dorpjes met lemen hutten langs de weg en bij elk gehucht een kraal, gemaakt van boomstammen, voor geiten en koeien. En opeens zijn er veel meer mensen.
Hier en daar wisselen kaalgegeten, droge stukken bush zich af met veldjes maïs. Hoog staat de maïs niet, of er is net geoogst. De droogte heeft hier hard toegeslagen. Stukken bush smeulen van het vuur. In de krant lezen we dat er in deze regio voedselhulp nodig is. Echt heel heftig. Er is zo weinig voedsel dat er nauwelijks eten wordt verkocht langs de weg, terwijl dat aan het eind van het regenseizoen eigenlijk wel normaal zou zijn. Dat horen we later ook van een gids die uit deze regio komt: mensen hebben nauwelijks genoeg voor zichzelf en niks over van de oogst om te verkopen. De inwoners trekken weg om geld te verdienen om voor hun familie te zorgen.
Slaapplek: Pondoki Rest Camp – 1 nacht
Beetje vakantie in de Caprivi-strook
We zijn nu ruim zeven weken onderweg en toe aan vakantie. Reizen door Namibië zoals wij het doen is wel echt reizen en heeft niet veel met ‘vakantie vieren’ te maken. In Divundu vinden we op de camping van Shametu Lodge een plek om een paar dagen vooral even te chillen, aan het zwembad te liggen, over de rivier te staren naar nijlpaarden en vogels, de was te doen, foto’s uit te zoeken en lekker te lezen en te schrijven. We genieten van onze privébadkamer en het keukentje met stromend water. Minstens tien soorten vogels houden ons dagelijks gezelschap waarvan de green buls wel de meest brutale zijn. Zij eten onze lunch zo van onze borden en uit de pan!
Meer natuur in Bwabwata nationaal park
Vlakbij is de Mahango core area van het Bwabwata nationaal park waar we een ochtend heel relaxed op zoek gaan naar dieren. We zien giraffes, krokodillen, en red lechwe antilopen in het water, heel veel vogels en eindelijk pumba’s. Hier is weer water: we hadden deze wrattenzwijnen nauwelijks gezien in de droge wildparken tot nu toe.
Terug bij Shametu doen we een hippotour met sundowner op een eilandje bij Popa Falls. Dit eilandje was er vijftien jaar geleden niet toen we in dit gebied bijna geen camping konden vinden die door hoge waterstanden niet onder water stond. We herinnerden ons veel meer nijlpaarden dan we nu zien. Dat klopt ook, want onze gids vertelt ons dat een paar jaar geleden een groot deel van de nijlpaarden overleed bij een anthrax-uitbraak. Toch zien we best wat nijlpaarden, ook op het land, en ook enkele kleine krokodillen en veel vogels. We komen weer eens een stel Nederlanders tegen en kletsen gezellig over reizen in Namibië.
De natuur hier in de Caprivi-strook is echt best mooi, al is het vergeleken met Etosha (en Chobe dat we hierna bezoeken) toch een beetje ‘wildlife-light’. We oefenen vast even de 4WD op de modderige oevers van de Kavango-rivier. Het is wel echt prachtig om weer zóveel water te zien! Op naar Botswana!
Slaapplek: Shametu River Lodge en campsite – 5 nachten
In onze volgende reisverslagen reizen we naar Botswana waar we in wildparken slapen zonder hek om de campsite, nog veel meer olifanten, wat zeg ik, gigantische aantallen olifanten gaan zien, en meer. We reizen naar Kasane en Chobe nationaal park, en dan via Gweta naar Maun waar we de Okavango-delta verkennen voordat we terugrijden naar Namibië
